چگونگی اختراع لیفتراک
چگونگی اختراع لیفتراک، و تاریخچه آن برای درک بهتر و درست تر کارکرد بشکه گیر لیفتراک لازم است. کامیون چنگال‌دار (fork truck) که بعداً به لیفتراک تغییر نام داد، بیش از 80 سال است که مورد استفاده قرار می‌گیرد. هیچکس کاملاً مطمئن نیست که اولین بار این کامیون را چه کسی اختراع کرده، اما شرکت کلارک (Clark Company) به دلیل ثبت آن در سال 1917 مورد توجه است. نمونه اولیه این دستگاه با گازوئیل کار میکرد ولی به سرعت پیشرفت کرده و امروزه بیش از یک میلیون لیفتراک در انبارهای سراسر جهان استفاده می‌شوند.
اما نمونه های اصلی این کامیون‌های چنگال‌دار کاملاً متفاوت‌تر از آن چیزی است که امروزه کارگران در انبارها استفاده می‌کنند. با پیشرفت تکنولوژی در طول تاریخ ، بسیاری از قطعات اصلی آن به روزرسانی یا حذف شدند.
نمونه‌های اولیه کامیون چنگال‌دار
اولین نوع کامیون‌های چنگال‌دار، کامیون دستی (hand truck) بود. این دستگاه از چرخ‌های چدنی و میله‌های آهنی ساخته شده بود. مزیت اصلی آن‌ها این بود که اجازه می‌دادند بارهای سنگین بدون چینش خاص و تنها با قرار دادن آن‌ها روی یک چرخ دستی چهار چرخ جابجا شوند که همین موضوع باعث شد تا آسیب کمتری به ستون فقرات کارگران اسکله در هنگام بلند کردن این نوع بارها رسانده شود.
در سال 1887، یکی از اولین انواع کامیون‌های چنگال‌دار ساخته شد. این دستگاه تنها قادر بود بارها را تا چند اینچ از زمین بلند کند، اما عملکرد بسیار ضعیف و در دسترس نبودن آن باعث شد که زیاد مورد توجه قرار نگیرد.
تا اینکه در سال 1909 یک نسخه فولادی از این نوع بالابرها ظاهر شد که به صورت تجاری در دسترس قرار گرفت، با این حال ، این کامیون نیز برای جابجایی مناسب نبود.
در سال 1917، شرکت کلارک اولین نوع خودرو (Tractractor) که علاوه برجای نشستن از تعادل مناسبی برای حمل بار برخوردار بود را برای استفاده در انبارها و کارخانه‌ها معرفی کرد.
دوره پیشرفت کامیون چنگال‌دار
پس از انبوه سازی نمونه‌های ساخته شده توسط شرکت کلارک، این دستگاه‌ها به سرعت شروع به تغییر و قدرتمند شدن کردند. در سال 1920، قطعات هیدرولیک به این دستگاه‌ها اضافه شد تا بارها را آسانتر بلند کنند.
کم کم وسایل الکترونیکی نیز در لیفتراک گنجانیده شد، مخصوصاً در نمونه‌هایی که از جرثقیل‌های کوچک برای بالا بردن بار استفاده میکردند. لیفتراک‌های اولیه نیز بسیار کند بودند، اما با گذشت زمان موتورهای قدرتمندتری به آن‌ها افزوده شد تا کمی سرعت و قدرت حمل بیشتری داشته باشند.
افزودن کنسول بالابری عمودی
مهندسان دانشگاه ییل در سال 1923 کامیون برقی تولید کردند که می‌توانست شاخک را به همراه بار بر روی آن از طریق دکل بالابر بلند کند. برای این کار از یک سیستم ضامن دار و پینیون استفاده شد. این دستگاه را میتوان اولین نمونه لیفتراک واقعی قلمداد نمود.
با این حال، هنوز یک مسئله مهم وجود داشت که مانع محبوبیت فوق العاده لیفتراک ییل می‌شد، برخی از پالت‌های به کار برده شده یا خیلی بزرگ بودند یا خیلی کوچک که همین موضوع تداخلی بین بارگیری و حمل کالا به وجود آورده بود.
این مشکل نیز در اواخر دهه 1930، هنگامی که اندازه پالت‌ها استاندارد شد، حل شد. این، به نوبه خود، منجر به استاندارد شدن انداز ، طول و فاصله چنگک‌های لیفتراک شد.
در این بین آغاز جنگ جهانی دوم، نقطه عطفی برای گسترش استفاده از لیفتراک شد، از آنجایی که ارتش برای جابجایی مقادیر زیاد اقلام به داخل کشتی‌ها و هواپیماهای باری به سرعت عمل بالایی نیاز داشت، در نتیجه لیفتراک‌ها مورد توجه قرار گرفتند.
بشکه گیر یا پالت؟ مسئله این است …
اجزای تشکیل دهنده لیفتراک
پیشرفت در فناوری لیفتراک
از آن زمان تاکنون، پیشرفت‌ها و تغییرات قابل توجهی در فناوری لیفتراک اتفاق افتاده است.
به طور مثال به منظور محافظت از راننده لیفتراک، تکیه‌گاه‌هایی به دکل اضافه شد تا از برگشتن بارها بر روی راننده جلوگیری کنند و یا یک محافظ قفس مانند نیز برای محافظت بیشتر در اطراف راننده قرار داده شد.
همین مسائل در کنار حفظ تعادل بهتر لیفتراک باعث کاهش تعداد حوادث آن در محیط کار شد.
یکی از بزرگترین پیشرفت‌ها در منابع تغذیه لیفتراک بوده است. در حالی که بسیاری از کامیون‌های بالابر و لیفتراک‌ها فقط با بنزین کار میکردند. در حال حاضر با پیشرفت تکنولوژی بسیاری از آن‌ها با نیروی برق کار می‌کنند.
باتر‌ی‌های لیفتراک اکنون می‌توانند انرژی کافی را برای کارکردن به مدت طولانی تأمین کنند، در حالی که موتور لیفتراک‌های برقی، از قدرت کافی برای تحمل بارهای بسیار سنگین برخوردار گشته است.
استفاده از این لیفتراک‌ها به ویژه در مناطق سر بسته بسیار ایمن‌تر است، زیرا هیچ گونه گاز گلخانه‌ای تولید نمی‌کند. همین مزیت باعث شد تا بسیاری از شرکت‌هایی که می‌خواهند تولید کربن خود را کاهش دهند، از این دستگاه‌ها استقبال زیادی کنند.
همچنین استفاده از سیستم‌های رایانه‌ای در این دستگاه‌ها باعث شد که علاوه بر کنترل موجودی انبار یا شرکت، اپراتورها نیز امکان اسکن بارکد یا خواندن تراشه‌های RFID را داشته باشند.
این امر مدیریت موجودی را بسیار آسانتر کرده است که در نتیجه آن تعداد کمی از پالت‌ها از بین می‌روند یا در منطقه اشتباه قرار میگیرند.
کمی بعد از متداول شدن لیفتراک‌ها، باتری قابل شارژ به آن‌ها اضافه شد تا بتوان تا مدت 8 ساعت به طور مداوم از آن‌ها استفاده کرد. در دهه 1950، ارتفاع انبارها بیشتر شد به همین دلیل لیفتراک‌هایی تولید شدند که بتوانند بارها را تا ارتفاع 15 متر بلند کنند.
چگونگی استفاده از لیفتراک برای حمل بشکه
از جمله این موارد میتوان به کوچکتر شدن بدنه دستگاه اشاره کرد که منجر به ایجاد لیفتراک‌هایی شد که دیگر برای کار به فضای بیشتری احتیاج ندارند، این بدان معنی است که امکان استفاده از این دستگاه در راهروهای باریک ایجاد شده، که به نوبه خود می‌تواند در مصرف پالت صرفه جویی زیادی صورت گیرد.
اما پیشرفت به همینجا ختم نشد. تغییر در طراحی دستگاه و بهینه‌سازی آن بسته به محیط، کار را برای اپراتورهای لیفتراک برای مدت زمان طولانی‌تر فراهم کرده است.
تعدادی از تولیدکنندگان لیفتراک حتی سفارشی سازی را نیز انجام می‌دهند که این امر به صاحبان مشاغل این اجازه را می‌دهد تا گزینه مناسب برای لیفتراک خود را انتخاب کنند.
با پیشرفت تکنولوژی، لیفتراک‌ها نیز با محیط کار سازگاری بیشتری پیدا کرده‌اند، از جمله این سازگاری‌های میتوان به تجهیزات الحاقی که برای بهبود شرایط کاری به این دستگاه‌ها اضافه می‌شود اشاره کرد.
مجموعه بشکه گیر فاطر به منظور راهنمایی بهتر شما صنعتگران عزیز برای شناخت بیشتر این تجهیزات، در مقاله‌ای با عنوان چگونگی استفاده از لیفتراک برای حمل بشکه توضیح مختصری راجب این تجهیزات و طرز کار آن‌ها ارائه داده است. شما هم میتوانید به جمع مشتریان بشکه گیر فاطر بپیوندید.
اشتراک گذاری:
